Lui en sloom
Flegmatieke paarden worden ook wel eens lui genoemd. Niet voorwaarts te krijgen. Of lomp en sloom. Niet vlug genoeg, of alleen goed genoeg als recreatiepaard.
Een flegmatiek paard is een paard wat rustig is, zuinig is met zijn energie, en zelden een pasje teveel of te hard maakt. Flegmatieke paarden zijn geliefd om hun zachte karakter en hoog braaf-heids-gehalte.
Sommige flegmatieke paarden zijn binnenvetters. Paarden die opkroppen, niets loslaten. Maar als je er eenmaal `door’ bent, zullen ze er altijd voor je zijn.
Dit soort paarden geven je vertrouwen, helpen je. Het zijn dieseltjes, ze moeten even op gang komen, maar dan zijn ze er ook.
Flegmatieke paarden geven je vertrouwen, helpen je.
Dat smaakt naar meer!
Het hangt er dus maar helemaal van af welke waarde jij als ruiter hecht aan de titel `flegmatiek’.
Voor dit artikel ga ik er even vanuit dat je dolblij bent met je flegmatieke paard, maar dat je inmiddels zoveel voldoening uit het rijden haalt, dat je eigenlijk ook wel naar iets meer verlangt.
Wedstrijden rijden, of toch die hogere klasse succesvol doorlopen bijvoorbeeld.
Waar gaat het mis?
Een flegmatiek paard is vaak niet de snelste. Het lijkt wel of hij je uitnodigt om als ruiter meer te doen, zodat hij meer gaat doen. Dit is niet waar, maar het voelt als ruiter vaak wel zo.
Heb je het gevoel dat je zonder zweepje en/of sporen niet fijn kan rijden met je paard? Of kom je met moeite je tweede proef door in de wedstrijden? Heb je het gevoel dat jou hulpen alleen maar meer worden en dat je paard alleen maar minder vlot loopt? Dan is het tijd voor actie!
Heb je het gevoel dat je je paard niet zonder zweep of sporen de tweede proef door kan rijden? Dan is het tijd voor actie!
Ruiters die veel op een flegmatiek paard rijden zijn vaak geneigd om veel te drijven. Je wilt je paard immers meer voorwaarts hebben. En dus drijf je met je kuit. Dat continu drijven lijkt tijdelijk te helpen, maar feitelijk stompt je paard hierop af. Dat heeft met de manier van leren van je paard te maken.
Je paard leert het beste door te belonen op precies het moment dat hij het goed doet. Dat kan natuurlijk door stem (`Braaf!’) of door een schouderklopje, maar het beste werkt het door het weghalen van druk. Van een weerstandbiedende hand naar een soepel meeverende hand bijvoorbeeld. Of het wijken voor de kuit (wijken voor druk feitelijk) en als hij om stapt stop je met het geven van de hulp.
Wat leer je je paard wanneer je continu blijft drijven?
Wat leer je je paard wanneer je continu blijft drijven? Juist, dat het niet uit maakt of hij harder of zachter gaat, want de druk blijft toch continu komen. Je leert je paard dus om niets te veranderen aan de snelheid van zijn gang, want jij blijft toch wel drijven. Er is dus geen beloning wanneer hij het goed doet. Je geeft hem de kans niet.
Dit systeem van leren is echt de essentie van het probleem.
Consequent zijn
Het tweede wat essentieel is om toe te passen is: consequent zijn. En met consequent bedoel ik echt 100 van de 100 keer hetzelfde doen voor je paard. Niet soms, niet meestal, niet alleen de week voor de wedstrijd, nee, altijd! En dat is hartstikke moeilijk! Want jij hebt ook wel eens je dag niet, of je bent moe. De ene dag ben je misschien fanatieker dan de andere dag. En toch moet je van het leerprincipe uitgaan waarbij je consequent bent in je hulp en druk weghaalt wanneer je paard het goed doet. De beste tip die ik je zo ga geven om je flegmatieke paard voorwaarts te krijgen werkt alleen wanneer je consequent bent. Anders niet.
Consequent zijn is misschien wel het moeilijkste wat er is als trainer van je paard. Niet soms of meestal, nee altijd! Ook als je een keer je dag niet hebt of moe bent.
Tegenstrijdige hulpen
Controleer of je geen tegenstrijdige hulpen geeft. Als je been geeft om naar voren te gaan, en tegelijkertijd houdt je zit of je teugel je paard tegen om naar voren te gaan, dan geef je tegenstrijdige hulpen. Hier kan je paard niets mee. En hij doet er dus ook niets mee. Of in ieder geval niet hetgeen wat je wilt. Wil je zeker weten dat je geen tegenstrijdige hulpen geeft? Dan nodig ik je uit een proefles te boeken. Ik kijk graag eens met je mee om je te helpen het probleem te lokaliseren en op te lossen.
Wat moet je doen om je paard voorwaarts te krijgen?
Wat moet je dan wel doen om je paard voorwaarts te krijgen?
Pas de 1-2-3-regel toe.
1e hulp is zacht
2e hulp is harder
3e hulp is extreem duidelijk
Hoe pas je deze hulpen om voorwaarts te gaan dan toe?
Hoe pas je de 1-2-3-regel dan toe?
Stel dat je paard wat vlugger moet stappen. Druk dan 1 maal zachtjes je kuit aan. Daarna laat je je been direct afhangen. Niet afsteken, afhangen! Gaat je paard vlugger stappen? Zo ja, mooi. Zo niet, dan komt regel 2 naar voren. Geef nogmaals je hulp, weer kort, alleen ditmaal een stuk harder. Direct na je hulp je been weer laten afhangen. Gaat je paard nu vlugger stappen? Zo ja, mooi. Zo niet, dan komt regel 3 naar voren. Dit keer is je hulp zo overdreven duidelijk, dat je paard het echt niet kan missen en gegarandeerd een reactie geeft. Dat kan dus ook een reactie zijn die je (toen je de eerste keer een zachte hulp gaf) niet bedoelde. Je wilde dat hij vlugger ging stappen, maar bij het toepassen van regel 3 kan het zijn dat hij naar voren schiet, aandraaft of aan galoppeert.
Snelle leerling
De eerste keer dat je op deze manier je consequente leermethode toepast, zal je paard hoogst waarschijnlijk niet op de 1e zachte hulp reageren. Wellicht heb je inderdaad die 3e extreem duidelijke hulp nodig.
Het mooie van dit systeem is dat je paard het echt heel snel door heeft. Er wordt verschil gemaakt in de intensiteit van de hulp, en dat maakt dat je paard de keer erop waarschijnlijk al bij de 2e hardere hulp, of misschien zelfs (als je echt heel duidelijk bent geweest en je paard een snelle leerling is) al bij de 1e zachte hulp.
Je paard is slimmer dan je denkt. Ben je echt consequent, dan zal je paard het super snel door hebben.
De intensiteit van de hulp maakt het verschil
In tegenstelling tot wat je eerder deed maak je hier verschil intensiteit naarmate je je paard het vaker moet uitleggen. Toen je nog een ruiter was die deed aan continu drijven gaf je telkens dezelfde hulp. Het maakte voor je paard dus niet uit of hij direct, of pas na een half rondje reageerde. Bij het toepassen van de 1-2-3-regel, leer je je paard dat het wel degelijk uitmaakt hoe snel hij op je hulp reageert.
Ook leer je hem dat het veel fijner is om al op de eerste hulp te reageren, omdat je paard van nature druk wil vermijden. Na een aantal keer de 1-2-3-regel toegepast te hebben, weet hij echt wel dat die 3e hulp de hulp is waar hij het minst op zit te wachten.
Na een tijdje zal je merken dat je paard echt wel slim is, en prima op een zachte kleine korte hulp voorwaarts kan gaan. Hij is niet gek. Hij voelt zelfs een vlieg op zijn huid zitten, waarna hij direct trilt met dat stukje van zijn huid (1e zachte hulp) slaat met zijn staart naar de vlieg (2e hardere hulp) of bijt naar de vlieg (3e extreme hulp). Hij past het dus zelf ook toe. Het is niet meer dan logisch voor een paard om op deze manier te leren.
Laat je been afhangen wanneer je wilt dat hij in hetzelfde tempo door blijft lopen
Wellicht ten overvloede, maar ik wil nog een keer benadrukken dat je na je hulp echt je been moet laten afhangen. Dat is de beloning, het weghalen van druk. En dat dit systeem alleen werkt als je het consequent toepast.
Kortom; een flegmatiek paard heeft voor- en nadelen. Wil je je flegmatieke paard leren op een kleine zachte hulp voorwaarts te gaan, pas dan consequent de 1-2-3-regel toe en laat na elke kuithulp je been afhangen zodat je de druk weghaalt als beloning.
Nuttig artikel. Ik heb zelf ook een ietwat flegmatieke paard (een diesel is zeer passende beschrijving), waarmee de tweede proef idd vaak moeilijk is. Ik ben nuM startgerechtigd, maar durf de overstap (naar zonder zweep) nog niet te maken.
Ik heb een vraag: hoe ga je ermee om als je paard wel reageert op je hulpen, maar na drie meter (of 5 of 10 of…) weer snel terugzakt in activiteit? Dat resulteert er alsnog vaak in dat je meer aan het drijven bent dan je eigenlijk zou willen. Kom je dan direct weer met een hulp op niveau 2 binnen, omdat je nog niks anders gevraagd had?
Hoi Lonneke, Bedankt voor je aanvulling. Als je paard na een paar meter weer inzakt, dan geef je eerst weer de 1e hulp, en dan pas de 2e of 3e hulp. Je leert je paard op zo min mogelijk hulp reageren, en een afhangend been zorgt voor de beloning als hij het goed doet! Succes!
Als je de 3e hulp moet geven, en je paard schiet vervolgens vooruit (draf of galop), dan mag je hem op dat moment niet inhouden lijkt me? En ook niet boos worden, of een gilletje geven :-))
Want dan geef je weer tegenstrijdige hulpen: je vraagt voorwaarts. Hij reageert, al is het wat meer dan je bedoelde. Dan moet ie ook mogen gaan.
Hoi Margot,
Bedankt voor je aanvulling. Bij een vraag naar voren altijd belonen met afhangend been, en niet tegenhouden met je hand inderdaad, geef hem de ruimte om naar voren te gaan.
Margot, als je paard dan overgaat in galop ipv draf wat jij wilde, zeker niet straffen.
Mijn vorige pony sprong vaak meteen aan in galop. Zodra hij gevoeliger werd voor het been en ik hem minder hoefde te corrigeren ben ik dit gaan aanpakken. Met je zit kan je ook veel bereiken!
Geld de 1-2-3 regel ook voor een te voorwaarts paard?
Hoi Lisa,
Ja, ook voor een te voorwaarts gaand paard geld deze regel. Eerst zacht met je hand, dan duidelijk laten wachten en de derde hulp zeer duidelijk doorkomen en laten wachten of zelfs naar het halthouden toe.
Succes!
Ik heb zelf inderdaad 11 jaar terug op deze manier les gehad. Ik was al Z1 dressuur zonder winstpunt. Toen moest ik op deze manier leren rijden en voelde me eerst net een beginner, terwijl ik al 24 jaar reed. Mijn paard reageerde er goed op in de privéles, maar ging thuis wel een hele tijd ouwehoeren door te bokken. Maar na een maand of 4 liep hij als een trein en reageerde veeeeel beter en lichter op het been en ook op de hand was hij een stuk lichter geworden. Toen kregen we ineens wel winstpunten in het Z1. Helaas moest ik hem een paar maanden later verkopen omdat ik hoogzwanger was en hem helaas niet mocht houden van mijn ex. Maar als ik ooit weer een paard krijg als mijn jongste naar school gaat, dan zal ik zeker weten op deze manier blijven trainen!
We moeten ons wel realiseren dat het paard mogelijk minder flegmatiek is dan het ons doet vermoeden. Chronisch ongemak in de ondervoet is helaas maar al te vaak het geval. Soms al jaren voortslepend.
Hoi Jan,
Mooie aanvulling, gezondheidsproblemen hebben idd. niets met het flegmatiek-zijn van een paard te maken, al wordt dat soms wel zo opgevangen.
Een leuk stukje om te lezen, en leerzaam advies.
2 aanvullingen:
Paarden die zuinig op zichzelf zijn blijven misschien wel langer gezond.
Geef deze paarden iets te doen waar ze wel echt enthousiast van worden. Dat kan het verschil zijn tussen gas moeten geven en moeten remmen.
Helemaal mee eens, schakelen, voor ruiter en paard
Ons paard is erg flegmatiek maar ook erg gevoelig. Als je met je been/spoor komt, of als je een tikje geeft met de zweep, dan houdt hij in en zet hij zijn rug vast. Als je hem een keer helemaal loslaat van voren en een ‘3e extreme hulp’ geeft met je been of met je zweep houdt hij nog in. De oplossing op dit moment is een spoor met een wieltje, hier reageert hij altijd op en hij blijft onspannen en over de rug. Hij gaat voorwaarts en maakt zijn passen groter. Het probleem is dat hij letterlijk na een half rondje weer terugzakt, dan moet ik weer een hulp geven (1e zachte is meestal genoeg) hierbij gebruik ik alleen mijn been, spoor en stem. Eigenlijk zit ik dus constant met mijn zit en mijn been te drijven en ga ik de hele tijd ‘schreeuwend’ de bak door (toe maar, hup, kom op!). We werken hieraan door af en toe een sterkere hulp te geven (wat weinig effect heeft) en door balkjes neer te leggen, zodat hij zijn tempo wat meer kan vinden.. Heeft u nog tips?
Geef je bij de 3de hulp een harde kuithulp in combinatie met een tik met zweep achter de kuit? Of alleen kuithulp
Hallo Cammetje,
Het hangt helemaal van de sensibiliteit van je paard af hoe flink je de derde hulp moet geven. Bij sommige paarden is een behoorlijke kuithulp voldoende, anderen hebben daar correctie van de zweep bij nodig.
Succes in ieder geval!
Hester, Ruitergevoel
123 regel is inderdaad een goeie tip, maar ik mis in het artikel nog de toevoeging, dat je altijd weer even terug moet voor de re-test.
Dus je geeft je paard een heel duidelijke hulp, hij doet t, jij beloont, gaat terug naar stap, en probeert het nog keer (re-test). Net zolang tot hij in de re-test ook op die eerste, zachte hulp reageert. En gelijk belonen! Eigenlijk moet je daarna voor de laatste keer nog terug naar stap en nog 1 keer die zachte hulp vragen.
Dit vergt veel van je geduld 😀 , maar werkt wel!
Hallo, ik was al vertrouwd met deze manier van werken en probeer ze ook toe te passen. De verschillende stappen werken wel maar … ik moet dit constant herhalen. Wanneer ik aan een bepaald tempo stap, draaf of gelopeer en ik mijn benen stil houd vertraagt het paard. Ik kom dan in met een zachte hulp waarna het paard onmiddelijk versnelt. Hierna houd ik mijn benen stil en bigint hij al na enkele passen terug te vertragen waarna ik weer een zachte hulp geef. We versnellen weer enkele passen en vallen dan alweer terug naar het slenter tempo. Zelfs als je agressief rijdt vertraagt hij wanneer je de druk wegneemt. Nochtans voelt hij een vlieg op zijn lijf en krimpt hij in elkaar wanneer ik de vliegenspray op zijn lijf gebruik. Ook meer krachtvoer of een extra schep zwarte haver hebben niets geholpen. Bloedonderzoek vertoonde normale waarden. Het paard is een Riverman X Metall en 7 jaar oud. Goed getraind en gezond. Misschien heeft hij gewoon te weinig bloed of is het zijn instelling.
Stap 1, 2 en 3 werken dus wel maar je moet het iedere minuut terug toepassen wil je aan de gang blijven in een actief tempo en niet slenteren, stilvallen of uit galop of draf vallen. Dit is tevens vervelend bij het springen daar je niet in draf wil vallen voor een oxer van 1.40.
Wat als het paard goed reageert op de eerste hulp (druk met de kuit) en hierdoor sneller loopt maar dit nieuwe tempo na enkele seconden al terug laat zakken en dit constant. Ik heb een springpaard dat stilvalt wanneer je niets doet. Als je echter been geeft reageert hij dadelijk maar houdt dit maar even vast. Langzaam maar zeker val je weer stil. Dit zowel in stap, draf als galop. Ben benieuwd.
Hallo, kunt u mij evt helpen met wat advies. Misschien is het iets wat lastig.
Ik heb de 123 regel uitgeprobeert, maar helaas werkt dit niet bij mijn verzorg paard. Het is een ruin van 11, die tot zijn 7e dekhengst is geweest, en nog altijd de leider is onder de kudde. Degene die voor mij op hem reed gebruikte altijd sporen, omdat hij anders ook niet deed wat ze van hem vroeg, maar ze sloeg hem ook met het touw. Ik gebruik geen sporen, wil het liest geen zweep gebruiken en ik sla hem niet. In eerste instantie vind ik vertrouwen erg belangrijk, en ik heb het idee dat als het paard staakt er een reden voor moet zijn. Ik rijd nu bijna 2 maanden met hem, zelf moet ik nog veel oevenen, maar van mijzelf ben ik een zorgzaam, gevoelig en zachtaardig persoon wat ik ook overbreng in mijn omgang met dieren, maar hier komt het niet over. Als de baas er is om mij les te geven doet het paard meer zijn best, hij reageert sneller op de hulpen en loopt ook veel ruimer, dan laat hij zien wat hij kan, en dan kan hij ook echt heel mooi lopen, en dan zit er ook echt veel pit in. Het probleem waar ik mee te maken heb is dat hij het tegenwoordig steeds vaker vertikt om te draven, dan gaat hij na een aantal keer been hulpen gegeven te hebben voor draf halthouden en evt een klein bokje geven, ik geef de teugal altijd mee, ik kan doen met mijn benen wat ik wil en begin ook altijd subtiel maar hij zegt nee ik wil blijven stappen, duidelijkere hulp betekent dus dat hij halt houd, tegen de hulp in gaat. Met het aan gallopperen gaat hij vaak sneller draven, maar vraag ik nog een keer wat ik wil dan stopt hij ook, en geeft hij hoogst waarschijnlijk een bokken sprongetje tegelijk. Daarbij kan het ook wel eens aan mij liggen. Maar als ik de zweep gebruik op aanrade van de baas als hij er is (dat heb ik nu 2 x geprobeert) zal hij wel aangalloperen, als de baas weg is en ik probeer het weer probeert hij te bokken en wilt hij me eraf hebben zoals afgelopen week, hoe meer pogingen ik doe hoe duidelijkker hij aan geeft dat hij het niet wilt. Daarnaast is hij onrustig en wilt hij graag van het terrein af, dus ook de bak, als de baas komt is hij meteen gespannen, en hij is schichtig voor veel voorwerpen of ruimtes zoals een stal. Ik kan nog niet met hem buiten rijden buiten de bak omdat hij er dan vaak vanzelf vandoor sprint in galop is mij verteld, dus ik vraag me af of hij het rijden is de bak misschien ook helemaal niet leuk vind. Hiervoor heeft hij een aantal maanden stil gestaan, omdat de vorige bijreider geen tijd meer voor hem had. In die tijd heeft hij ook weer mok opgelopen, daar heeft hij altijd al last van en het is nu weer bijna weg, maar ook daar kan het mee te maken hebben. Ik weet niet hoe ik het juist aan kan pakken, omdat ik denk dat het meerdere redenen heeft.
Groetjes Aurora.
Hoi Aurora!
Jouw verhaal komt me pijnlijk bekend voor. Zelf heb ik een ruin (die dat al wel vanaf jonge leeftijd is), die lastig te rijden is alleen in de bak. Zelfde probleem, stilstaan op strenge hulp, bokken etc. Alhoewel het probleem nog niet geheel opgelost is weet ik wel wat helpt: Ga eerst een poos rijden met iemand erbij. Die persoon hoeft nog niet eens wat te doen, maar op de een of andere manier durf je dan vaak wat strenger te zijn. Ga rijden en vergeet alle vorige keren. Ga er vanuit dat je paard ongehoorzaam is (de kans is groot dat hij zich ongemakkelijk voelt, maar hij moet echt leren om naar jou te luisteren) en begin direct met voorwaarts rijden en tolereer absoluut geen enkel protest. In mijn geval als ik een keer toegegeven heb bij het rijden kan ik wel stoppen met rijden, want dan krijg ik niks meer van hem gedaan. Lukt het je de eerste keer al niet om hem voorruit te krijgen, laat dan iemand je helpen vanaf de grond met een longeerzweep (oppassen, want hier kan je paard heftig op reageren, absoluut niet meppen natuurlijk, maar drijven). Natuurlijk moet je uitsluiten dat het geen lichamelijk probleem betreft, maar aan jouw verhaal te horen denk ik echt dat dat niet het probleem is. Mijn paard vertoont exact hetzelfde gedrag alleen in de bak en in de les enzo is er geen probleem. De kans is wel groot dat het paard zich niet op zijn gemak voelt, maar juist als hij weet dat hij geen keuze heeft dan naar jou te luisteren laat hij dit los. Heel veel succes!
Hi Angelique en Aurora, ik herken veel van jullie ervaringen. Al bijna zes jaar heb ik gelijksoortige problemen met mijn paard (10-jaige ruin, 3/4 Arabier, supergevoelig). Met periodes gaat het beter en zelfs goed, maar dan valt hij weer helemaal terug in zijn oude gedrag. Alleen in de bak is hij niet voorwaarts, reageert extreem boos (bijten naar mijn been, een bok hier en daar) als ik vraag om meer voorwaartse draf of galop. Soms helpt het om een spoortje aan de doen, maar dat neemt de oorzaak niet weg. Ik heb tot nu toe geen lichamelijke oorzaak kunnen ontdekken en ik denk dat het een gedragsprobleem is. Met andere paarden in de bak is hij veel meer alert, het lijkt alsof hij dan is afgeleid. Mijn paard staat altijd buiten met twee merries, en ik begin er langzaam van overtuigd te raken dat er misschien een probleem is met de hormoon balans? Ik heb hem sinds een paar dagen apart staan (nog wel oogcontact maar niet in dezelfde weide) en hij was meer voorwaarts in de bak hoewel hij nog steeds niet in gelop wilde aanspringen. Ik blijf terug gaan naar de basis, veel stap naar draf overgangen maken en dat helpt om hem meer voorwaarts in de stap en drag te krijgen. Heb nog geen galop geprobeerd, wil hem eerst goed in de stap en draf krijgen. Met longeren is het trouwens ook frappant dat hij niet normaal wil galloperen. Hij duwt zijn neus op de grond en valt naar binnen en lijkt boos dat ik dat van hem vraag. Buiten met andere paarden gaat het meestal prima. Hij is voorwaarts, gallopeert mee al is hij niet snel. Als ik alleen buitenrijd is hij traag op de heenweg en actief op de terugweg. Het blijft een kwestie van volhouden, veel rijden maar nooit je geduld verliezen. Ik vind het zelf heel lastig om een flegmatiek paard te rijden – maar ik denk dat er meer achter zit bij mijn ruin. Ik heb nog geen onderzoek gedaan naar producten die een hormoon balans kunnen herstellen, ik blijf zoeken naar een accurate diagnose. Wel goed om te lezen dat er meer paarden zijn die zo reageren, dank voor het delen en heel veel succes.
Goed en duidelijk omschreven stuk maar wat nou als de 3e extreem duidelijke ook niet doorkomt. Spoortje omgedaan ook geen reactie, zweepje erbij ook geen reactie. Heb je hier nog tips voor ?. Ik heb er nog maar 2x opgereden maar vind een beetje reactie toch wel erg fijn
Ik gebruik dan vaak een overgang naar een versnelling hoger bijv van stap laten aandraven en daarna terug in de snellere stap en als hij in draf niet snel genoeg is tussendoor aangalopperen en dan vanuit die galop terug in de snellere draf waar je dan wel weer mee verder kan. Zo wordt je paard ook alerter voor de hulp. Blijf verrassen en doe niet standaard je voorwaartse hulp op dezelfde plekken.
heel mooi dit ik zie gelijk mijn paard Magin er in heel lief maar o zo sloom.
Ik vraag mij alleen af of het nog zin heeft voor mijn 22 jarige Magin
Hoi,
Mijn oog is op een ruin 15jr gevallen hij heeft een tijdje (half jaar) stil gestaan en heeft daarvoor z2 niveau gereden. Hij staat nu wat langer stil dus heeft niet z’on energie maar het is ook wel een wat fregmatiek paard. Ik heb erop gereden en ik had erg moeite met het voorwaars rijden….Nu krijgt het paard ook geen krachtvoer. Mijn vraag kun je een paard die op deze leeftijd 15jr die een half jaar stil staat nog goed?
Ik hoor het graag, groet
Marjolijn
Hallo Marjolijn,
Je vraag is erg specifiek en ik zal je paard eerst moeten zien om met je mee te kunnen denken over het voorwaarts rijden.
Mocht je hulp willen, dan ben je van harte welkom om eens langs te komen!
Groeten, Hester
Goed verhaal!
Hier heb ik wat aan. Heel herkenbaar
Fijn Eline, succes met trainen!
groetjes, Hester
Hallo, en als je paard alleen maar boos wordt bij stap 3, stil.staan steigeren.. maar zeker niet een pasje voorwaarts?
Hoi Sabrina,
Bij paarden die zó ontzettend achter je beenhulp zijn dat ze boos worden en dat duidelijk maken is het belangrijk om rustig maar zelfverzekerd door te zetten. Je moet naar voren kunnen rijden zonder dat je paard terug-dénkt. Heel moeilijk, en ik adviseer je om dit met ondersteuning van een ervaren instructeur te doen. (Je bent welkom, ik help je graag ;))
Groetjes, Hester