Hoe hard moet je eigenlijk rijden om je paard goed te trainen? Ja, natuurlijk moet je vóórwaarts rijden, dat weet je inmiddels wel. Maar hoe voorwaarts is voorwaarts? En maakt het nog uit of je dat in stap, draf of galop doet?
Verzamelen
Verzamelen is natuurlijk ook één van de dingen die je uiteindelijk graag met je paard wilt doen, en als je alleen maar voorwaarts rijdt, hoe kom je dan ooit tot de verzameling?
Allemaal dingen die je je misschien wel eens hebt afgevraagd.
Tempo
Je doet je uiterste best, en traint je paard zo goed je kan. Toch is een beetje hulp vaak fijn. Gewoon om even te bevestigen wat je al goed doet, en waarin je je paard misschien in een ander tempo een betere training kan geven. Schakel een professional in om je hiermee te helpen! Het geeft je nieuwe inzichten en kan struikelblokken soms verbluffend eenvoudig oplossen!
Te hard draven
Ik zie vaak ruiters in een veel te hoog tempo draven. En de galop is meestal in een te laag tempo. In de stap wordt door (onder andere) een verkeerd tempo vaak taktfouten gemaakt.
Voorwaarts rijden is iets anders dan keihard de baan door draven. En dat is precies wat er wél vaak gebeurd. Voorwaarts wordt dan verward met ‚heel hard’ rijden.
Het gevolg hiervan is dat je paard gaat stuwen in plaats van dragen. Bij stuwkracht duwt je paard met zijn achterbeen zichzelf naar voren. Als ruiter merk je dat je paard stuwt in plaats van draagt doordat je bijvoorbeeld in de uitgestrekte draf naar achteren moet hangen om te kunnen blijven zitten.
Stuwen en dragen
Stuwt je paard, dan merk je dat ook in bijvoorbeeld de overgang van stap naar de draf. Je paard leunt dan eerst naar voren, voordat hij aandraaft. Zou je paard vanuit draagkracht aandraven, dan is de overgang veel directer, zonder dat je paard eerst zijn gewicht naar zijn voorbenen verplaatst om vervolgens aan te draven. Met draagkracht wordt de overgang heel mooi vanuit het achterbeen gereden waarbij de bovenlijn van je paard iets opbolt. Je voelt dat doordat je als het ware iets wordt opgetild door je paard.
Professionals, rijden hun paard vaak in een veel lager tempo dan niet-professionals. En dat terwijl de niet-professionals van de professionals leren dat ze vóórwaarts moeten rijden. Blijkbaar bedoelen de professionals iets anders met vóórwaarts rijden dan wat niet-professionals denken.
Actie, reactie
Het geheim van het juiste tempo zit ‘m in de reactie op je kuit. Je mag je paard in een vrij laag tempo rijden in draf, mits hij ‚voor je vliegt’ als je slechts met een heel lichte kuit druk het achterbeen aanvraagt. (tot dragen laat komen)
Galop tempo
In galop rijden veel ruiters in een te laag tempo. Het paard blijft hier vaak ‚achter je kuit’ hangen. Je moet ‚m voor je gevoel de hele tijd vertellen (met je kuit) dat hij echt in galop moet blijven. Beter zou zijn wanneer je alleen de galophulp geeft bij het aangalopperen. Zit je paard eenmaal in galop, dan moet je eraf blijven met je kuit zolang je niet wilt dat er iets veranderd.
De gehoorzaamheid voor je kuit is iets wat je je paard vrij eenvoudig kan leren. Als je maar consequent bent. In het artikel: ‚Hoe leert je paard’, kun je lezen hoe je de reactie voor je kuit kan verbeteren.
Zowel in stap, draf of galop moet je je paard kunnen rijden met je kuit eraf. Moet je meer doen dan 1 kleine kuithulp om een overgang naar een hogere gang te krijgen? Dan is je paard onvoldoende aan je hulp en zal je dus ook geneigd zijn om je paard in een verkeerd tempo te rijden. In draf is dat verkeerde tempo vaak te hard, waarbij je blijft drijven om je paard maar harder en harder naar voren te rijden. In galop is dat tempo vaak te laag, waarbij hij achter je kuit blijft hangen.
Kortom; het tempo waarin je je paard rijdt is nauw verbonden met de reactie op je kuit. Je hoeft je paard helemaal niet hard te rijden om toch voorwaarts te rijden. Liever een iets lager tempo, waarbij je paard zijn passen mooi afmaakt en draagkracht kan ontwikkelen, door een geweldige reactie op je kuithulp. Een stuwend paard die lang wordt door het harde draven waarbij je als ruiter je paard enorm achter zijn vodden aan zit is minder gewenst. Het rijden van correcte overgangen waarbij je paard echt vertrekt vanuit het achterbeen, en niet gaat leunen op de voorhand is een mooie methode om meer reactie voor je kuit en meer draagkracht vanuit het achterbeen van je paard te ontwikkelen.
Het voorwaarts rijden in een juiste gang noemen we toch ook rijden met impuls?
Lijkt er wel op Jolanda. Impuls laat zich omschrijven als de ijverige, energieke, goed gecontroleerde drang naar voren. Alleen voorwaarts rijden is dus niet voldoende om ook impuls te hebben. Zal ik ook eens een artikel over schrijven! 😉
tot enkele jaren geleden reed ik mijn paard ook alleen maar voorruit, liefst aan 100 km/h, want zo hoort het toch… 😀 tot ik een andere instructeur kreeg, die liet me ineens terugrijden… zelfs tot iets dat wat tussen draf en stap in zit. ik hoorde het donderen in Keulen maar toch geprobeerd en ja hoor, mijn vrachtwagen veranderde van een trein zonder rem naar soepele porche. in het begin van de lessen, en nu nog steeds in het losrijden kreeg ik de tip mee van steeds naar het ideale ritme te rijden ipv naar tempo, een leuk hulpmiddeltje is je paard zijn bpm op te zoeken, enkele liedjes in dat ritme op je gsm en hop trainen maar. in het begin voelde het voor mij zo fout aan om mijn lui paard terug te rijden ipv van voorwaarts maar ik moet zeggen dat ik eigenlijk al heel snel een heel positief resultaat had, sinds ze echt is beginnen dragen ipv stuwen rijden we terug 100 km/h, maar omhoog ipv lang. heel leuk om dit eens bevestigd te zien door een andere prof.
Wat fijn dat je je helemaal herkend in het artikel over voorwaarts rijden Kim! Ga zo door!
Groetjes, Hester
Zeer goeie instructie en opfrissen wat is weggezakt.
Goedemiddag, Hester
Ik heb met veel plezier je 30 dagen challenge gevolgd en probeer bij elke les zoveel moegelijk dingen toe te passen, al kan ik het natuurlijk niet allemaal tegelijk onthouden en uitproberen.
Maar ik merk wel effect !
Ik rij op een manege met wisselende paarden. Bij 1 paard is het draven moeilijk. Wanneer ik om draf vraag gaat hij eerst dribbelen of rennen, waarbij ik kan blijven zitten, het zijn hele korte pasjes. Als ik hem dan aanspoor zodat hij flinke stappen gaat nemen en ik kan lichtrijden,, gaat hij te hard (we halen anderen in en moeten dan een volte maken om weer op een lege plek in te voegen). Als ik de teugels wat meer aantrek wil hij nog wel eens zijn hoofd strekken zodat ik er niets meer mee kan. Bij andere mensen doet hij dit hetzelfde.
Hij kan wel heel fijn galopperen, met tamelijk losse teugel, maar ook daarbij gaat hij steeds harder wanneer je hem probeert tegen te houden.
Ik weet dat ik dus ergens iets fout doe. Heb jij hierbij nog een tip om in een goed tempo te komen en te blijven zonder gedribbel ?
Groetjes van Carien