Schuim op de mond van je paard, goed of niet?

Schuim op de mond van je paard, goed of niet?

De één vindt het geweldig, een teken dat het paard op de goede manier getraind wordt. De ander vindt het zielig, en niet om aan te zien. Een paard met een schuimende mond tijdens het rijden geeft nogal eens discussie.

Tegenstanders van schuim op de mond van een paard

De ‚tegenstanders’ zeggen dat een schuimende mond simpelweg komt doordat een paard niet kan slikken. Daardoor wordt speeksel niet weggeslikt, maar ‚opgeklopt’ waardoor er schuim ontstaat. Het schuim kan niet weg, en daarom laat een paard het uit zijn mond lopen.

Het niet kunnen slikken komt, zeggen tegenstanders, doordat een paard bijvoorbeeld in een extreme dressuurhouding moet lopen, of dat de neusriem te strak is aangesnoerd. Ook is het een uiting van pijn of ongemak door een verkeerd bit(gebruik) of een verkeerde manier van trainen.

Voorstanders van schuimende paardenmond

De ‚voorstanders’ van schuim op de mond van je paard geven een heel andere verklaring. Een goed getraind paard heeft beweging in de mond, in plaats van een harde droge mond. Schuim is hét teken dat een paard een fijne lichte verbinding heeft met de ruiter middels de teugels en het bit.

Een schuimende mond is dus volgens voorstanders juist het teken van een ontspannen en goed gaand paard.

Schuim op de mond van je paard, goed of niet?

Maar hoe zit het nou echt? Wat is waar en wat is verzonnen? Zou een paard die schuimt inderdaad een perfecte training gehad hebben? Of is een schuimende mond echt omdat een paard onmogelijk kan slikken door verkeerd bit(gebruik) of strakke neusriem. En dan die dressuurhouding, doen we het dan verkeerd?

Een paard kan gewoon slikken tijdens het rijden

Een aantal dingen kan ik in ieder geval voor je uitsluiten. Dr. Hilary Clayton (die overigens ook geweldige boeken schreef over training van paarden) heeft onderzoek gedaan naar schuim op de mond van paarden. Zij heeft uitgesloten dat dit komt door een bit, een strakke neusriem of een dressuurhouding. Met andere woorden, een paard kan probleemloos slikken tijdens het rijden, ook met een neusriem, bit en/of dressuurhouding.

Mijn ervaring met schuim op de mond van een paard is dat een paard dit alleen doet wanneer een fijne ruiter, met correct aangebracht harnachement een paard op een goede manier training geeft.

Op de foto’s die bij dit artikel geplaatst zijn zie je paarden die bij mij in de les rijden, en een schuimende mond laten zien.

Het geeft beweging in de mond, met andere woorden, een fijne aanleuning die het paard de ruiter geeft door een correcte en vriendelijke manier van trainen.

Sommige paarden schuimen veel, anderen wat minder. De hoeveelheid schuim zegt niets over de mate van correcte training. Het is dus niet zo dat hoe beter je je paard traint, hoe meer hij gaat schuimen.

Droge, harde mond

En een paard zonder schuim op de mond? Ik moet eerlijk zeggen dat ik een paard met een hele droge en harde mond minder wenselijk vind. Vaak hebben dit soort paarden een beetje ‚zuinig’ mondje. Er is geen ‚gesprek’ gaande met de ruiter als het ware. Al is het natuurlijk wel zo dat elk paard verschilt, en dat een paard zonder schuim op de mond ook een prima en fijn te rijden paard kan zijn.

Slierten kwijl uit de mond is niet wenselijk

Toch wil ik ook een kanttekening plaatsen bij schuimende paardenmonden. Er is een type schuim waar ik niet zo dol op ben. Omdat ik zulk schuim nooit bij mij in de les zie, heb ik er helaas geen foto van voor je. Het is niet het zachte schuim rond de paardenmond. Nee het is het lange draderige kwijl, de slierten die uit zijn mond lopen. Dit soort schuim is niet gewenst volgens mij. Het geeft namelijk niet aan dat een paard een fijne aanleuning met een soepele mond heeft. Dit zie je bijvoorbeeld bij paarden die gefrustreerd zijn en boosheid of pijn uitten door allerlei verschillende oorzaken.

Kortom; schuim op de mond van je paard is vaak een teken van een fijne aanleuning en een vriendelijke ruiter die goede training geeft aan het paard. Een goed gereden paard gaat vaak schuimen. Het is echter geen criterium, een slecht gereden paard kán ook schuim op de mond hebben.