Halsstrekken voor een 9

Het is gelukt! Ik heb een 9 behaald voor halsstrekken tijdens de proef.

Wil je weten wat ik daarvoor heb gedaan? Ik verklap het je in dit artikel! (En nee, ik heb niet de jury omgekocht ;))

Halsstrekken is een oefening die sinds de lancering van de ‘nieuwe’ proeve in alle basisklassen zit. Dus tot en met de Z2 zit halsstrekken in de proeven. Daaruit blijkt wel dat het een super belangrijke basisoefening is die je echt moet beheersen.

Veel ruiters vinden halsstrekken een rot oefening. Misschien heb jij ook wel het gevoel dat het halsstrekken je proef als het ware een beetje onderbreekt. Omdat de houding van je paard veranderd tijdens het halsstrekken en het contact met je paard anders aanvoelt is het ook best een pittige oefening.

Halsstrekken voor een 5

Laten we eens kijken naar wat de 5 meest gemaakte fouten tijdens het halsstrekken zijn.

• Je paard gaat harder lopen, en rent wat onder je weg.
  Paarden die het tempo omhoog gooien bij het halsstrekken zijn gewend om op arbeidstempo te blijven lopen met een beetje druk vanuit de hand van de ruiter. Het zijn vaak de wat vluggere paarden die snel loperig worden. Wanneer je je hand ontspant om te gaan halsstrekken verlengen ze dus niet in de hals maar rennen ze een beetje onder je vandaan.
• Je paard drukt zijn rug weg en steekt zijn neus in de lucht.
  Hierbij wordt je paard niet bol over de bovenlijn. Zijn rug en schoft drukt hij naar beneden, de hals wordt recht naar voren of zelfs naar boven gestoken. Voor je gevoel heb je niks meer te vertellen en het contact met je paard is verre van fijn.
• 

  Je paard blijft ‘in de krul lopen’ en zakt en rekt niet voldoende.
  Paarden die zich opkrullen nemen je hand niet mee naar voren en omlaag. Ze blijven in de houding lopen waarbij de hals wel afbuigt maar zonder dat er sprake is van een fijne aanleuning. Er komen boogjes in je teugel wanneer je probeert hals te strekken. Vaak hebben paarden die dit doen voor de schoft een soort deukje in de hals. Ze hebben een vrij rechte hals en alleen in de voorste wervels, achter de oren buigt dit paard af. Behalve dat ze dus achter de teugel komen zijn ze ook wel achter je been. Daar bedoel ik mee dat ze niet alleen je hand loslaten maar ook geen voorwaartse reactie voor je been geven.

• Je paard trekt de teugels in een keer uit je handen en loopt met zijn neus over de grond verder.
  Sommige paarden weten al precies wat er komt en nemen het initiatief van je over. Wanneer je begint met halsstrekken trekken ze in 1 keer alle teugel uit je handen en gaan strak over naar een naar voren en beneden gestoken hals. Hoewel sommige ruiters denken dat dit de bedoeling is, is het geen correcte manier van halsstrekken.
• Je paard maakt taktfouten
  Paarden die moeite hebben met het behouden van ritme en souplesse zullen taktfouten maken wanneer je probeert hals te strekken.

Simpel rijden

Simpel rijden. Dat zeggen meer instructeurs. Maar hoe dan?

Om er te komen is vaak veel moeilijker dan om er te zijn. (ja, lees ‘m nog maar een keer).

Het lastige van paardrijden is (onder andere) dat we niet alleen maar aan het opleiden zijn. Daar bedoel ik mee dat een heel ervaren ruiter een jong of onervaren paard opleidt. En dat een heel ervaren paard een ruiter de kans geeft te leren bij het goede gevoel te komen.

Maar in de praktijk ziet dat er toch anders uit merk ik. Veel vaker komt een ruiter bij me die zelf aangeeft een basisruiter te zijn, en dat de wens is om zelf met een paard ergens naar toe te groeien. Samen naar een bepaald niveau of gevoel groeien. Een iets minder ervaren ruiter met een iets minder ervaren paard.

Vertrouwen in je paard en jezelf

Ik vind het een grote eer, eerlijk gezegd vind ik het fantastisch, dat deze ruiters en hun paarden hun gevoel achterna gaan en mij vertrouwen in het opleiden van hen beide. We maken een plan en gaan aan de slag. Niet in een rechte lijn op ons doel af, maar al evaluerend en bijstellend naar een goed gevoel tijdens het rijden. Het rijden met ruitergevoel. 

Stappenplan ruitergevoel

Wil je ook je ruitergevoel ontwikkelen? Waar moet je dan beginnen?

Begin eens met het aanmaken van een klein documentje op je laptop of telefoon. Noem het ‘Ruitergevoel’.

Stap 1: Wat is je lange termijndoel? Welk gevoel wil je hebben tijdens het rijden?

Stap 2: Wat helpt je om dit lange termijndoel te halen? Je kan denken aan: fysieke instructie voor jou en je paard, je paard op ‘les’ sturen bij een ervaren ruiter, een veterinair die je paard helemaal nakijkt of hij medisch in orde is, zelf eens een houding en zitcursus volgen, een passend zadel, 1 vrije middag per week in je agenda om met je paard op pad te kunnen etc.

Stap 3: Kies één stap bij stap 2 uit, en ga gewoon eens beginnen. Ervaar, evalueer, stel bij.

Ik ben reuze benieuwd naar jouw ervaringen! Wil je ze met me delen?

Liefs Hester