Online training: Ontwikkel je ruitergevoel
De inschrijving voor mijn online training is op dit moment gesloten. Wil jij het als eerste horen als de inschrijving weer open gaat? Schrijf je dan hieronder in.
„De aanleuning en losgelatenheid in schoft en schoudergebied, daar gaan we aan werken.” Dacht ik toen Vanessa bij het eerst bij me kwam trainen deze week.
Leuk paard, fanatieke leergierige ruiter. Wel zonde van de aanleuning en de nageeflijkheid. Losse en beweeglijke hals, fijn mondje, maar toch een flinke deuk in de hals net voor de schoft. En als vanzelfsprekend dus ook bovenaan de hals, bij de nek, een knik. Zo een die mooi lijkt, maar waar je niets aan hebt tijdens het rijden. Dit soort paarden zijn vaak vlugge paarden die nog wel eens snel weg kunnen springen. Ze zijn braaf, tot op zekere hoogte, en heel alert, op alles.
Op het eerste gezicht lijkt dit een paard wat gewoon een wat arm bespierde hals heeft. Een soort zwanenhals. Ook lijkt hij heel lekker los in de mond en hals, omdat je vaak met weinig tot geen teugeldruk af kan.
Vanessa is niet de enige met dit probleem, en je boft, want zij (en ik) wil graag met je delen tegen welke problemen je aanloopt, hoe zo’n houding in de hals ontstaat, en hoe dit in heel korte tijd goed op te lossen is. Ter aanvulling van dit artikel heeft Vanessa een aantal filmpjes beschikbaar gesteld, die ik tot 1 video heb gemaakt.
Bij een paard die zijn hals vormt zoals dit paard zal je tegen een of meerdere van de de volgende problemen aanlopen.
Tijd om die deuk voor de schoft en knik in de hals aan te pakken dus.
Spreek met jezelf af dat je dit ene probleem aan gaat pakken, en dat je je niet laat verleiden even snel iets anders te doen in je training. „Als ik een tijdje rij gaat het beter, dus doe ik het later in mijn training” is een waardeloos argument. Dit moet je direct vanaf de eerste pas in je training meenemen om het goed te kunnen oplossen. Zolang dit nog niet goed is, ga je nog niet verder met iets anders.
Als eerste zal je de ‚deuk’ eruit moeten laten vallen. Bijna letterlijk. Dit doe je namelijk door zoveel als mogelijk halslengte aan te bieden, en hoofd en hals als het ware te laten vallen vanaf de schoft.
Neusje van je paard moet als het even kan voor de loodlijn zijn en de hals moet lager komen dan de schoft, pas dan is de deuk voor de schoft weg.
Het kan best dat je paard een beetje gaat treuzelen. Twijfelen wat je nou precies van hem wilt. Hij is tenslotte gewend dat je de teugel aanneemt, hij zijn houding aanneemt, en dat jullie dat lekker gaan rijden. Het treuzelen is het moment dat je beenhulp in beeld komt. Dit is je kans om met je kuit naar je hand toe te rijden. De energie die je beenhulp van achter opwekt, zal door moeten vloeien via de lendenpartij, de rug en schoft door de hals en nek en via de mond van je paard weer terug in je hand als die licht verende verbinding, de aanleuning.
Het kan best even duren voordat je paard dit spelletje door heeft. Waarschijnlijk zal hij in het begin helemaal niet zijn hals verder laten vallen en je hand zelf opzoeken als jij je been aanlegt en je hand naar voren steekt. Maar als je dit echt super consequent doet, dan zal je zien dat je binnen 1 uur een paard kan rijden die geen deuk meer heeft voor de schoft. Het zal een mooie vloeiende lijn zijn vanaf de schoft over de bovenlijn van de hals die mooi gevormd is.
Pas als je die aanleuning en nageeflijkheid hebt in die lage lange lijn, kun je je paard weer voorzichtig oppakken. Tik je paard aan met je kuit, blijf niet plakken met je been. Hierdoor treed zijn achterbeen verder onder en komt zijn hoofd omhoog. Het begin van ‚bergop rijden’
Het schakelen van je paard, tempowisselingen en overgangen, helpt enorm hierbij. Juist bij het schakelen zal je paard zijn bekken wat kantelen, en het achterbeen verder en actiever ondertreden. Je krijgt hem zo werkelijk ‚over de rug’, en de verende verbinding via de bovenlijn van je paard zal je terug voelen in je hand. Gefeliciteerd, je zit nu tegen echte aanleuning aan!
Kortom; een paard met een valse nageeflijkheid en aanleuning kan een deuk voor de schoft en knik in de hals hebben. Dit geeft heel veel problemen, ook op langere termijn. Door echt consequent vanuit je been naar je hand toe te rijden, waardoor je de losgelatenheid in het middenstuk van je paard bevorderd, kun je dit snel en doeltreffend oplossen.
Deel de inspiratie via social media en mijn blog via onderstaande links!
©Hester Bransen, Ruitergevoel 2024
Dit artikel mag je gebruiken voor tijdschriften en websites...
....en het kost niets! Het enige dat ik je vraag is om de volgende tekst toe te voegen aan het artikel (met een werkende link naar mijn website): "Door Hester Bransen van Ruitergevoel. Meer ruitergevoeltips zijn te vinden in het E-book ‘De vier elementen van een correcte houding en zit', dat je gratis kan aanvragen op www.ruitergevoel.com "
Op deze website
Ruitergevoeltips
Meer Ruitergevoel op de socials
Ruitergevoel
Heb je vragen? Bel of mail Corjan,
hij helpt je graag verder!
M:+31 (0)6 - 50 9999 82
E: hester@ruitergevoel.com
Adres van ons trainingscentrum:
Polder 35
6691 MG Gendt
(tussen Arnhem en Nijmegen)
KvK nummer: 70203695
Wat fijn uitgelegd!!
Ik herken dit heel erg maar nu wil mijn paard niet meer voorwaarts of gaat rennen, maar ik hou gewoon vol en blijf doorgaan in de basis. In het begin liep ze in dr eigen krulletje en nu gaat ze het liefst als duikbootje rond en wordt daarbij erg traag voor het been. 😁
super uitleg ik herken dit en ga hier nu ook zeker mee aan het werk!
Wauw super fijn uitgelegd!
Heel helder en fijn verteld!!