Hoe je de perfecte uitgestrekte draf rijdt over de diagonaal

Vandaag zag ik het weer. Een amazone met spierballen (vooral haar rechterarm oefende ze vaak zo te zien) en een rood aangelopen gefrustreerd gezicht tijdens haar proef. Haar paard had uitgerekte mondhoeken. Samen gingen ze, al teugenkreupel-lopend de diagonaal over. Het stel reed met een stang en trens optoming… Gemiste kans.

Een andere amazone zat op haar ietwat knokkige en niet ideaal gebouwde paard. Duidelijk trots dat ze het toch maar tot het Z geschopt hebben samen. De bewuste diagonaal kwam in zicht en de amazone zette zich schrap. Niet voor niets. Het paard stortte zijn 500 kg op de voorhand. De amazone hield haar handen flink hoog om de nek van het paard tegen beter weten in naar het hoogste punt te tillen. Ze demonstreerde hoe je een arm bespierde hals-aanzet en een weggedrukte rug in stand houdt. Zonde.

Amazone drie deze ochtend had een rank en sierlijk zwart paard. Ze zat haar paard niet in de weg en het was een mooie combinatie om te zien. In de hoek maakte ze al een beetje vaart en met een niet mis-te-verstane snelheid werd de diagonaal aangevallen. De amazone stak haar handen vooruit, om het paard vooral de ruimte te geven naar voren weg te lopen. Er zijn ook uitersten bij het ‘niet je paard in de weg zitten’, dacht ik. Het mooie frame van het paard viel volledig uit elkaar, en het paard trok zijn hakken op richting z’n staart. Jammer.

Deze drie amazones heb ik niet verzonnen, ze reden er echt vanmorgen. Tijd voor een artikel over de uitgestrekte draf!

Bij de uitgestrekte draf is het de bedoeling dat het paard zo veel mogelijk ‘grond’ pakt per pas zonder dat het achterbeen aan draagkracht verliest. Het zogenaamde frame van het paard moet intact blijven. Het gaat niet om harder maar om ruimer.

De dames die ik hierboven beschreef zijn in de valkuilen van veelgemaakte fouten gestapt:
– Te veel teugeldruk, te weinig ‘aan het been’ (paard dénkt niet voorwaarts, zie hier het artikel wat ik hierover schreef) waardoor er onregelmatigheid optreedt in de gangen van het paard, of zelfs teugelkreupel gaat lopen.

– De ruiter gaat achterover hangen, en het paard compenseert door voorover te hangen. Hij ontwikkeld zo stuwkracht in plaats van draagkracht. Er blijft niets over van ‘bergop lopen’.

– Er juist niet aan durven zitten, stoppen met rijden en het paard onder je uit laten rennen. Hard gaan in plaats van uitstrekken. Het paard wordt lang en valt uit elkaar. De passen worden korter in plaats van langer.
Herken jij je in één van deze beschrijvingen? Dan heb ik hier wat fijne tips voor je om op de diagonaal een doeltreffende uitgestrekte draf te rijden!

Stap 1 voorbereiden
Rijd zorgvuldig je wending door. (hier het artikel over wendingen rijden wat ik eerder schreef) Stuur je paard pas de hoefslag af als jouw knie bij de letter is. Stel je paard recht op de diagonaal, aan twee teugels, op beide zitbeenknobbels en aan twee benen.

Stap 2 aanzetten
Gewichtshulpen:
Kantel je bekken om met je zitbeenknobbels het achterbeen van je paard te activeren. Houd je romp recht boven je paard, ga níet hangen. Blijf je wervelkolom ‘stapelen’. Kijk de diagonaal over, niet naar je paard loeren.
Beenhulpen:
Motiveer je paard om meer ruimte te pakken per pas door je de binnenzijde van je onderbeen kort aan te leggen als hij een pas maakt. Hoe beter je paard aan de hulp is, hoe minder vaak je deze hulp hoeft te herhalen. Beenhulpen altijd in het ritme van de gang geven! Let op: knijp niet met je bovenbenen, dat maakt dat je paard een tegenstrijdige hulp krijgt en jou niet begrijpt. Ook knijp je jezelf het zadel uit als je dat doet, waardoor je niet in balans kan blijven zitten. Nooit.
Teugelhulpen:
Houdt gelijke druk op beide teugels door je elleboog elke pas te openen. Zo beweegt je romp mee met de beweging van je paard, terwijl je hand stil zijn mond volgt. Gooi de teugel dus niet los en sta je hand ook niet enorm veel toe. Natuurlijk moet hij ruimte krijgen om naar voren weg te lopen, maar aanleuning kan alleen als je verbinding hebt. Met een losse teugel heb je geen aanleuning. Een te strakke teugel blokkeert het verder doortreden van het achterbeen.

Stap 3 doorrijden
Rijd de hele diagonaal in een rechte streep. Laat het er niet bij zitten zo halverwege bij de X, maar rijd echt door tot het eind. Heeft je paard de neiging om halverwege al af te zwakken? Herhaal dan bij X de hulpen van stap 2 en zet nog een keer aan. Pas de laatste meters voor de letter vang je je paard op door je bekken opnieuw te kantelen, buik aan te spannen en in het ritme van je paard je hand te sluiten. (bij de juiste reactie gelijk weer ‘lucht’ geven) Je paard moet weer in het arbeidsritme lopen vóórdat de wending wordt ingezet.

Stap 4 uitrijden
Kom op de hoefslag door het hoofd van je paard richting de letter te stellen en daar achteraan te rijden. Zorg er dus voor dat je echt voldoende ruimte overhoudt om de wending goed door te komen. Rijd je wending, kijk die door, en stapel je wervelkolom. Klaar voor het volgende onderdeel!

Kortom: Wil je een perfecte uitgestrekte draf over de diagonaal rijden? Trap dan niet in de valkuilen waar veel andere ruiters in trappen. Zit in balans, wees klein in je hulpen, en rijdt volgens jouw stappenplan waardoor je de controle behoudt.