Boos, narrig, dreigen, bokken, slaan, steigeren, oren op onweer, inhouden, tegen de hand komen, zwiepen met de staart, verstarren… Je paard kan op allerlei niet-bedoelde manieren reageren als je je been aanlegt. Dit ontstaat vaak langzaam aan, en wordt steeds heftiger. Tot het moment dat je beseft: „Dit gaat niet helemaal goed, hoe moet ik dit oplossen?”.
Paard accepteert been niet
Een paard dat boos op je been reageert accepteert je been niet, en reageert niet zoals je zou willen. Dit begint vaak met een beetje inhouden in tempo, zwiepen met de staart en boos kijken met de oren. Als je dit niet oplost en op de zelfde manier blijft doorrijden zal je paard heftiger gaan reageren, dreigen met steigeren, bokken of slaan naar je been.
Bang voor je paard
Het kan zelfs voorkomen dat je paard zo dreigend reageert dat je er bang voor wordt. Zo’n groot paard die het niet met je eens is kan natuurlijk ook best wel angstig zijn. En precies die angst en de twijfel „Doe ik het wel goed?”, „Heeft mijn paard geen pijn”, zorgen ervoor dat de oplossing steeds verder weg komt te liggen.
Compromis
Veel ruiters sluiten een compromis met hun paard. Misschien doe jij dit ook wel onbewust. „Als ik niet aan jou kom, kom jij niet aan mij”. Met andere woorden: „Ik zal mijn been niet tegen je aanleggen en niets van je vragen, maar dan moet jij niet zo boos reageren en mij eraf bokken.” Zo’n soort compromis, waarbij je eigenlijk niets van je paard vraagt, om ‚m maar niet zo narrig te maken, helpt vaak maar heel korte tijd, en is funest voor de rest van jullie paardensport carrière.
Het is geen goede basis voor jullie training en je paard zal er ook geen ‚happy athlete’ van worden. Eigenlijk weet je dat zelf ook wel, maar de stap om dit te erkennen is de volgende.
Los het niet in je eentje op
Hoog tijd om naar een echte oplossing te zoeken. Mijn tip is om aan de slag te gaan onder professionele begeleiding. Dit soort problemen sluimeren erin, en tegen de tijd dat het echt de spuigaten uitloopt kun je het eigenlijk niet meer helemaal alleen oplossen. Het is fijn om iemand aan de grond te hebben, een goede instructeur, die je door deze moeilijke stukken heen helpt. Iemand die weet hoe rot het voelt als je paard de discussie met je aangaat. En iemand die de twijfel bij je weg kan halen, die je motiveert en stimuleert, een plan heeft en jou de tools aanbiedt om het op te lossen. Het is heel fijn om support vanaf de grond te hebben die je precies op het juiste moment aanmoedigt dat je het goed doet en dat dit de juiste oplossing is. Blijf dus niet aanmodderen maar erken het probleem en pak het aan!
Het plan
Zorg dat je samen een plan maakt, en dat je je er ook aan houdt. Zo’n plan is fijn om in je hoofd te hebben op het moment dat de twijfel weer even toeslaat. Bij elk paard en elke ruiter hoort een heel eigen plan, ik kan je het dus niet precies op papier (je laptop :)) geven. Wel kan ik je een aantal richtlijnen geven.
- Zorg dat je in theorie precies weet hoe je een beenhulp moet geven en dat je dat in de praktijk kan uitvoeren. De intensiteit van je hulp (hoe hard of zacht druk je je been aan), de tijdsduur (hoe lang of kort moet je je been aan laten liggen), de hoeveelheid (één goede hulp of veel korte hulpen), het moment (het ritme waarin je je been aanlegt behorende bij de gang van je paard op dat moment) en de plek waar je been ligt (op, achter of verder achter de singel) is super belangrijk.
- Zorg dat je weet hoe een paard leert en anticipeer hierop. Een voorbeeld: Je legt je kuit aan en je paard slaat naar je been. Wat doe je?
Optie 1: je stopt met het geven van de beenhulp.
Optie 2: je geeft de beenhulp nogmaals.
Als je tijdens het rijden voor optie 1 kiest, heeft je paard geleerd dat als hij slaat naar je been, dat de vervelende beenhulp ophoudt.
Als je voor optie 2 kiest leert je paard dat het slaan naar je been niet helpt om de beenhulp op te laten houden, je paard zal dus moeten uitpuzzelen dat je vraagt aan je paard naar voren te gaan, zodra hij dat doet stop je met je kuithulp. Het weghalen van je hulp is de beloning voor je paard. Hij heeft geleerd dat de beenhulp weg gaat als hij de reactie geeft die jij van hem vraagt. - Zorg dat je paard medisch in orde is. Sluit uit dat hij last heeft van zijn rug of andere dingen.
- Zorg dat je harnachement in orde is. Een passend zadel, wel of geen sporen of zweep, goed passend bit, een fijn hoofdstel etc.
- Werk aan de band met je paard, ook als je niet op hem rijdt. Leuke afwisseling is bijvoorbeeld grondwerk of longeren met dubbele longe bijvoorbeeld. (Ook hier: vraag hulp als je dit nog nooit gedaan hebt, ga niet in je eentje prutsen)
Kortom; een paard die boos op je been reageert zal moeten leren correct te reageren op je kuithulp. Los dit op samen met een professional die je helpt. Maak samen een plan gericht op jou en je paard en hou je hier aan, wees consequent in je aanpak. Geniet van je paard en het rijden met hem!
Beste Hester, wat fijn om te lezen dat dit probleem juist wel op te lossen is! Mijn 3,5 jarige merrie slaat ook naar het been. Voornamelijk in galop, maar het werd steeds erger. Ik ga direct met deze tips aan de slag!
Mijn merrie houdt ook in en reageert geïrriteerd als ik been geef om aan te draven.
Waarschijnlijk geef ik teveel hulp, het is een gevoelig paard.
Ik ga deze tips gebruiken!
Dat zou inderdaad kunnen Marielle. Paarden die gevoelig zijn kunnen zich bij te veel hulpen juist een beetje afsluiten, verstoppen voor de hulp. Probeer eens te halveren met de intensiteit, dat zou zo maar de reactie van je paard kunnen verdubbelen. 🙂
liefs