Help, ik ben bang dat ik mijn paard in zijn mond trek

Ken je het stemmetje in je hoofd dat wel eens wat naar je fluistert als je aan het rijden bent? Dat stemmetje wat zegt: “Doe ik het wel goed? Trek ik niet te hard aan mijn teugels?”

Het is soms best lastig om te bepalen hoeveel teugeldruk je eigenlijk mag hebben. Welk gewicht in je handen is acceptabel?

Wie is eigenlijk degene die aan de teugels trekt? Ben jij dat, of is je paard juist aan het trekken?

Je hoort ruiters wel eens zeggen dat het paard zo zwaar in de hand loopt, of erg hangt in de hand. Is dat dan inderdaad de schuld van het paard, zoals die ruiter het laat voorkomen?

Andersom komt ook veel voor. Een ruiter die zo onzeker is over de teugeldruk, dat hij de teugel liever helemaal los laat hangen, dan de teugel aan te nemen. Deze ruiter is duidelijk het verschil tussen een losse teugel en een lichte teugel even kwijt.

Ook als je paard onrustig is in de aanleuning, door zijn hoofd te schudden en geen fijne vering mee geeft aan je hand, kan de juiste teugeldruk lastig zijn. Als jij zelf je teugels tijdens het rijden per ongeluk langer laat worden, en ze telkens weer bij elkaar moet rapen, is dat voor je paard erg vervelend. Je geeft dan tegenstrijdige hulpen af, waardoor er ook een onrustige aanleuning kan ontstaan.

Als je het moeilijk vind om de juiste teugeldruk te bepalen dan kun je deze tips goed gebruiken!

• Een losse teugel is iets anders dan een lichte teugel. Lichte teugeldruk is gewenst. Het veert mee in de mond van je paard en je behoudt het gevoel van zijn mond naar je hand.
  Het hangen van het paard in de hand van de ruiter is vrijwel altijd een probleem in de reactie op de voorwaartse (been)hulpen van de ruiter. Veel druk in je hand is dus een gevolg van het niet aan het been zijn (oorzaak).
• Een probleem in de aanleuning, zoals een onrustige aanleuning is net als bovenstaande een gevolg van een ander probleem. Los dit dus niet op door je teugels nog maar eens wat extra aan te nemen, of helemaal los te laten.(dit artikel is te kort om hier verder op in te gaan, dat neem ik dus in een ander artikel mee. Wil je hier meer over weten, neem dan contact op.)
• Een stille hand is iets anders dan een starre hand. Veer tijdens het rijden, met name in stap en galop, mee met je hand naar voren. De beweging die het paard maakt in deze gangen maakt dat het voor je paard voelt als een stille aanleuning wanneer je meebeweegt met zijn beweging.
• En dan de ‘gouden regel’: Als je voor 60% aan activiteit (achterbeengebruik onder andere) en energie vraagt van je paard en je voor 40% je teugels vasthoudt, dan heb je een weerstand biedende hand. Met andere woorden: als je meer energie en activiteit tegenhoudt met je hand dan dat je erin rijdt, ben je aan het trekken.

Kortom; de druk in je hand moet altijd in verhouding zijn met de activiteit en energie die je aanvraagt van je paard met je voorwaarts drijvende hulpen. Een te losse teugel is even fout als een te strakke teugel. Het paard is niet degene die trekt, dat is alleen de ruiter als die de voorwaarts drijvende hulp vergeet. Een stille hand is een hand die mee veert met de beweging van het paard.